صاحبان خردناب (اولوالالباب )

صاحبان خرد ناب کسانی که دو معجزه علمی وعملی پیامبر اعظم را الگوی رفتاری وعملی خویش قرار داده اند

صاحبان خردناب (اولوالالباب )

صاحبان خرد ناب کسانی که دو معجزه علمی وعملی پیامبر اعظم را الگوی رفتاری وعملی خویش قرار داده اند

انسان انسان است .

 ۱-اگر انسان برای خودش شأنی قایل باشد، به جای طرفداری از حق،  به جای حق، از شأن خود مواظبت می¬کند. و لذا خودبزرگ بینی در اصل نوعی ذلت و کوچک شمردن خود است و انسانی که احساس برتری نسبت به دیگران داشته باشد برای حفظ این احساس، هر ذلتی را می¬پذیرد»
2. « تاکید می¬کنیم که تلاش برای بهتر شدن با احساس برتری نسبت به دیگران نمی¬سازد. حتی ما نمی¬توانیم خود را بالاتر از یک انسانی که فعلا و علی الظاهر کافر است بدانیم. در دستگاه الهی حساب متفاوت است. مثالهای زیادی در این باره وجود دارد.  حر و سحره موسی(ع) مثالهای واضحی هستند.»
3. «عالم چو حبابی است ولیکن چه حباب؟!/ نه بر سر آب، بل بر روی سراب!
آنهم چه سراب؟ که بینند به خواب!/آن خواب چه خواب؟ خواب بدمست خراب!»

4. «ادب و تواضع از خصلتهایی است که موجب نجات انسان می¬گردد»

 

۵- دین دو کلمه بیش نیست مرنج ومرنجان  

 

این قدر گفتیم باقی رو فکر کن

فکر راکد شود رو ذکر کن

ذکر فکر را آرد در اهتزاز

ذکر را خورشید این افسرده ساز

  

 

 

.

بیا تا جهان را به بد نسپریم

بیا تا جهان را به بد نسپریم

به کوشش همه دست نیکی دهیم

نباشد همی نیک و بد پایدار

همان به که نیکی بود یادگار

همان گنج و دنیار و کاخ بلند

نخواهد بدن مر تو را سودمند

فریدون فرخ فرشته نبود

ز مشک و ز عنبر سرشته نبود

به داد و دهش یافت آن نیکویی

تو داد و دهش کن، فریدون تویی

 

این الرجبیون؟

 

بسم الله الرحمن الرحیم
این الرجبیون؟ کجایند آنهایی که رجبی شدند؟
کجایند آنهایی که قدر رجب را میدانستند؟
کجایند آنهایی رجب را مقدمه ورود به

شعبان و شعبان را مقدمه ورود به رمضان می   میدانستند؟

کجایند آنهایی که از لحظه حلول

 ماه رجب خود را در معرض باران فیض و رحمت الهی قرار میدادند و تن خاکی خود را به

 قطرات مطهر و معنوی این باران شستشو میدادند؟
کجایند ...؟

حلول ماه مبارک رجب بر رجبیون و فرا رسیدن سالروز ولادت امام باقر علیه   شیعیان عالم مبارک باد

 

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خداى بخشاینده مهربان

 یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ

اى که براى هر خیرى به او امید دارم و از خشمش

 عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ یا مَنْ یُعْطى مَنْ سَئَلَهُ یا

در هر شرى ایمنى جویم اى که مى دهد (عطاى ) بسیار در برابر (طاعت ) اندک اى که

عطا کنى به هرکه از تو خواهد اى

 مَنْ یُعْطى مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً اَعْطِنى

که عطا کنى به کسى که از تو نخواهد و نه تو را بشناسد از روى نعمت بخشى و

مهرورزى عطا کن به من

بِمَسْئَلَتى اِیّاکَ جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَةِ وَاصْرِفْ عَنّى

به خاطر درخواستى که از تو کردم همه خوبى دنیا و همه خوبى و خیر آخرت را و بگردان از من

 بِمَسْئَلَتى اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَةِ فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ ما اَعْطَیْتَ

به خاطر همان درخواستى که از تو کردم همه شر دنیا و شر آخرت را زیرا آنچه تو دهى

چیزى کم ندارد (یا کم نیاید)

 وَ زِِدْنى مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ

بیفزا بر من از فضلت اى بزرگوار

 یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ یا ذَاالنَّعْماَّءِ

اى صاحب جلالت و بزرگوارى اى صاحب نعمت

 وَالْجُودِ یا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ حَرِّمْ شَیْبَتى عَلَى النّار.ِ

و جود اى صاحب بخشش و عطا، حرام کن محاسنم را بر آتش دوزخ.

 

 

 

1387 ساعت 16:23 | لینک ثابت | نظر بدهید