اهل صیقل رسته اند از بو و رنگ

ای برادر ، غافل از صفای دل مباش! دلی که از رسوبات گناه و آلودگی صیقل زده میشود. آینه می گردد، و حقیقت راستین در آن منعکس می شود

 اهل صیقل رسته اند از بو و رنگ          هر دمی بینند خوبی ، بی درنگ

نقش و قشر علم را بگذاشتند                       رایت علم الیقین افراشتند

کس نیابد بر دل ایشان ظفر              چون صدف گشتند ایشان پر گهر

آن صفای آینه وصف دل است              صورت بی منتها را قابل است